Güç kablosu maceram yerli bir üretici olan TTAF'ın Gold ve Extreme Line serilerinden aldığım iki kabloyla başlamıştı. İşçilikleri başarılı olan bu kablolardan biriyle "amfi üzerinde" halen devam etmekteyim. Audioquest, Wireworld vs gibi bazı popüler markaların ardından bir uzakdoğulu olan Vintage Audio Lab (Valab) 'ın PCOCC bakır kablolarıyla tanıştım. Kaynak cihazlarım üzerinde bu kabloların avantajlarını görünce terminalojileri içinde geçen PCOCC ve 4N-5N, Stress free gibi ifadelerin ne olduğu, ne işe yaradıklarını araştırmaya başladım. Sonunda soluğu Acrolink markasında buldum.
Hifi güç kablosu mecrası derya deniz gibi. 10$ dan 10K$ 'a kadar bakır, gümüş ve kombinasyonlarından oluşan çok farklı seçenekler mevcut. Son kullanıcı tarafında da ilginç ve de iddealı fikirler var. Bazıları güç kablolarını hi-fi deki en önemli (ses performansına en fazla etki eden) kablolar olarak görürken bir kısmım ise bunların koskoca bir yalan olduğunu söylüyor. Bu tip çelişkili ifadelerin altında pek çok neden yatıyor aslında. Kullanılan ekipmanlar, mekanın elektrik altyapısı ve hatta kişinin müzik zevki gibi. Kendi adıma konuşmak gerekirse; evet bir güç kablosu cihaz değişikliği kadar fark yaratmıyor ama sisteminize ve müzik zevkinize uygun olanına denk gelirseniz yüzünüzde büyük bir gülümseneye neden olacağından eminim.
Peki bu bu N'lerin kerameti nedir ?
N sayısı kabloda kullanılan iletkenin saflık derecesini gösteriyor. Üzerinde 4N yazan bir bakır kablonun iletkenin "99.99" saflıkta olduğunu anlıyoruz. Noktadan önce ve sonra geçen 9 ların toplamı. Başka bir örnekle 6N kablo "99.9999" oluyor.
Yüksek saflıkta iletken doğada kendiliğinden bulunmuyor. Saflık derecesini artırmak için bazı özel işlemlere tabi tutulmaları gerekiyor. Bu işlemlerin nasıl yapıldığı da önemli. Normal bir iletkeni bir süper iletkene çevirebilir veya çöp yapabilirsiniz..
Yüksek saflık derecesine ulaşmak için genellikle ısıl işlemler kullanılıyor. Örneğin 99.9 luk bir 3N kabloyu 900 C dereceye çıkardığınız zaman mevcut bazı elementlerin "oksijen gibi" buharlaşması ve bakır içinden kolayca ayrılması mümkün oluyor. Bu işlemi vakumlu bir ortamda gerçekleştirdiğiniz zaman ise daha fazla ayrışım neticede daha yüksek saflıkta bir sonuçla karşılaşıyorsunuz. İstenmeyen elemenlerden kurtulmanın haricinde bu işlemin çok büyük başka bir artısı daha var. Malzemenin içindeki mikro kırık ve çatlakların yüksek sıcaklıkta yeniden birbirine kaynaması ve bütünleşmesi gerçekleşiyor. "StressFree" tabiri ise tam olarak bu demek oluyor. Parça bölük olmayan "stresssiz" iletken. Bu tip malzemeler için Pure Copper Ohno Continuous Cast (PCOCC) gibi bir ifade daha var. Temelde aynı şey demek. Bu işlemi ilk yapanlardan biri olan Dr. Atsumi Ohno içinde kendi ismi de geçen daha şenlikli bir isim bulmuş sadece :)
Peki ısıl işlem o kadar kolay mı? Isıtmak belki ama soğutmak hiç değil. Soğutmanın son derece kontrollü yapılması gerekiyor. Aksi durumda eldeki malzemeyi çöp yapmak kaçınılmaz oluyor. Hızlı ısı değiştiren malzemenin çatlayıp patlayacağı temel bir fizik kuralı sonuçta.
Acrolink 7N-4030II (StressFree)
Terimlerin ne olduğunu artık iyi biliyoruz. Arada ekstradan bir 4030 var. Üreticinin koyduğu bir model numarası bu. 4030'da her bir iletken içinde toplam 100 adet 7N saflıkta tel bulunuyor. Firmanın diğer modeli 4020 de ise bu sayı 38'e iniyor.
Acrolink'in bir önceki 6N lik popüler modelin örnek kesiti :
Japonya'dan istemiş olduğum kabloyu bir diğer Japon olan "Oyaide" uçlarla birleştirdim. Cihaz taradında iletkenleri altın kaplama olan Oyaide C-079, priz tarafında ise altın üzeri palladium kaplama olan Oyaide P-046 uç kullandım. Evet hafiften cins bir iş yaptığımın farkındayım :) Farklı marka/model uçları bu şekilde kombine edeni fazla yok. Belki de iyi birşey yapmışımdır kim bilir.. :) Deneyip göreceğiz.
Kabloyla ilgili yorumlarım yakında..
Müzikle kalın.
No comments:
Post a Comment